ابرها     در صف     مژگان     تو   باران شده اند

این همه سر به هوا سر به  گریبان      شده اند

گیسوان     تو    در   آیینه    به   خود می پیچند

آبشاران   جهان  در   تو     پریشان     شده اند

نقش     اسلیمی  ات     از دور    مرا می خواند

زیر پایت       همه قالیچه ی      کرمان شده اند

کعبه    از همهمه   و شور    به خود    می بالد

با     اشارات    تو این قوم   مسلمان شده اند

گفته بودند.      به یک گل   نشود    فصل بهار

همه     دلواپس     اندوه    زمستان   شده اند

طوطیان     از   تو    گرفتند   زبانی      شیرین

قند بودی که چنین ساده خوش الحان شده اند

کودکی . بازی گرگم   به   هو  ا یادش خوش

چند سالی است همه گرگ بیابان شدهداند

حیف باشد  که تو  در    شعر   نباشی   اما

همه      از آمدن    عشق پشیمان شده اند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: